Nieprofesjonalny blog o muzyce

Dawno już nie pokusiłam się o stworzenie nowego wpisu, ale w momencie, gdy większość obowiązków związanych z nauką odeszło w kąt w związku ze zbliżającym się terminem zakończenia egzaminów maturalnych, postanowiłam się przemóc i opublikować coś troszeczkę niezwiązanego z dotychczasową tematyką tego bloga.  W tym roku pokusiłam się o uczestnictwo w Olimpiadzie Literatury i Języka Polskiego.  Byłam niemalże w 100% pewna, że nie osiągnę w tych zawodach najmniejszych sukcesów. I jakimś dziwnym trafem osiągnęłam ich dużo więcej, niżbym mogła kiedykolwiek wymarzyć. W tym miejscu chciałabym podzielić się kilkoma ważnymi wnioskami, jakie wyciągnęłam podczas tej prawie półrocznej, chociaż może i dłuższej, przygody. Nie chciałabym jednak, aby ten wpis z kilometra czuć było patosem czy mową motywacyjną nachalnego coacha. Przedstawiam więc następujący wniosek, jaki chciałabym aby wysuwał się z tego postu, dołączając po krótce przeprowadzone dowodzenie jego słuszności. Oto i on: Wart

Dzisiaj kolejna część, tym razem o tym, jak zapisać dźwięk na pięciolinii Na początku każdej pięciolinii, nie ważne, ile razy pojawia się ona w utworze musi pojawić się klucz, dodatkowo jeszcze w pierwszej linijce znaki określające tonacje oraz metrum. Cały tan zestaw jest bardzo ważny, bo pełni rolę takich matematycznych założeń, które trzeba zapisać przed rozpoczęciem rozwiązywania równania. Bez nich można by było łatwo utonąć w morzu dźwięków. To on właśnie precyzuje, po jakiej ścieżce będziemy się w utworze poruszać. Pierwszy występuje zawsze klucz. Jest on tak jakby punktem odniesienia na pięciolinii, dzięki niemu wiemy,  jak nazywają się przedstawione nuty i na jakiej są wysokości. Podstawowe  rodzaje kluczy to: Zacznijmy więc od klucza wiolinowego, zwanego również skrzypcowym czy kluczem G, zaraz wytłumaczę dlaczego. Klucza wiolinowego używamy zazwyczaj do zapisywania dźwięków wysokich, czyli mniej więcej od końcówki oktawy małej aż do samego końca klawiatury

Dzisiaj i pewnie przez kilka następnych wpisów będę udostępniać mój sposób rozumienia nut i wskazówki, jak najszybciej nauczyć się je odczytywać, a przede wszystkim - zrozumieć. Żeby się nic nie pomieszało podzieliłam temat na kilka części. Dzisiaj będzie o nazwach literowych dźwięków i skąd one się wzięły. Każdy naród prędzej czy później wykształca swój język, który staje się czynnikiem spajającym swoich użytkowników. Pozwala on porozumiewać się ze sobą ludziom tej samej narodowości, niejednokrotnie wyraża też sposób ich myślenia. Determinuje go historia, warunki klimatyczne i wiele innych czynników,  dlatego nawet w jednym państwie można słyszeć różne jego odmiany, charakterystyczne dla danego regionu.  Jednak na przestrzeni wieków ludzie zaczęli podróżować i zasiedlać nowe tereny, język ojczysty przestał więc im wystarczać.  Zaczęto więc uczyć się języków obcych, z których jeden zawsze był najbardziej powszechny i umożliwiał komunikacje między wykształconymi ludźmi z całego

W końcu dodam jakieś nutki :) Nie mam pojęcia czy ktoś w ogóle czyta to co piszę, ale jeśli robi to choć jedna osoba, to jest już dla mnie sygnałem, że jednak warto. Dzisiaj krótko, Jednym z moich pierwszych utworów za które się zabrałam to było zwykłe, oazowe, wezwanie do modlitwy wiernych, grane zwykle z akompaniamentem dwóch chwytów gitarowych na krzyż. Kiedyś jednak usłyszałam jak jedna osoba ze scholi, już wtedy studentka, która przyjechała do Tarnobrzega tylko na święta dośpiewuje sobie drugi głos. Więc postanowiłam dopisać resztę, próbowałam nawet kiedyś zaśpiewać to z oazą, ale niekoniecznie wyszło. Poniżej link do nagrania: https://drive.google.com/file/d/0B1o_VSaMilpyM1UwZWU5blIxaTA/view?usp=sharing I nuty: Nie jest to jakoś wyjątkowe trudne, więc może komuś uda się kiedyś zaśpiewać, zawsze to jakieś urozmaicenie :) Jeszcze tak może dla przypomnienia : modlitwa wiernych następuje w niedzielę i święta po wyznaniu wiary ( "Wierzę w jednego Boga..." ) lu

Zapewne dla wielu osób umiejętność grania na fortepianie jest wciąż żywym marzenień, do którego realizacji bardzo trudno się zabrać. Osobom, które czytają nuty jest zdecydowanie łatwiej zacząć przygodę z tym instrumentem niż tym, dla których kropki na pięciolini są niczym obcy i niezrozumiały alfabet. Nie potrafię powiedzieć, jakie ćwiczenia trzeba robić i jakie etiudy grać, żeby kiedyś móc wykonywać utwory Chopina, bo zapewne sama w życiu nie osiągnę wyższego poziomu niż "Polskie drogi ", ale postaram się pokazać jak można opanować podstawy swobodnej gry. Chyba największym problemem z rozpoczęciem nauki gry na fortepianie jest znalezienie instrumentu, na którym możnaby było ćwiczyć. Uczniowie szkół muzycznych mają ten niesamowity komfort, że mogą "pożyczyć sobie salę" i ćwiczyć w niej tyle, na ile pozwala im regulamin. W wielu innych miejscach również znajdują się keyboardy czy pianina na których można pograć. Większość salek duszpasterskich jest w nie wyposażona

Dzisiaj chciałabym dodać coś mniej liturgicznego, a bardziej ludowego, mianowicie " Czerwone jabłuszko " niektórym znane również jako  " Łowiczanką jestem " lub po prostu klasyczny kujawiak. Zanim to jednak zrobię chciałabym podzielić się linkami do przydatnych stronek z których korzystam poszukując nut. Mogą się przydać, gdy potrzeba na szybko jakiegoś opracowania. To nie jest oczywiście wszystko i w miarę możliwości będę się starała ten post aktualizować. Więc zaczynam: 1) 8notes -  https://www.8notes.com / - bardzo przyjemna i łatwa w obsłudze stronka ( dostępna jedynie w języku angielskim, ale to nie powinno być problemem ). Znajdują się tam utworki posegregowane wg instrumentów i rodzaju lub stopnia trudności. Jest bardzo czytelna, także nie powinno być z nią większych problemów. Udostępnione tam nutki czy tabulatury można odsłuchiwać ( niestety jest limit do 3 odtworzeń dziennie ) i drukować bez limitu. Bardzo dobra strona dla osób zaczynających z samo